حضور کوردها در کابینه، مطالبه دیرینه کوردها از دولت های اول انقلاب تاکنون // لزوم اتحاد نمایندگان کوردستان در حمایت از وزیر کوردستانی دولت سیزدهم
چند صباحی است که هجمه نمایندگان مجلس از جمله نمایندگان کلانشهرها و استان های توسعه یافته به دولت و برخی وزرا از جمله وزیر کار و رفاه اجتماعی رو به فزونی گذاشته است. خیلی عجیب است که برخی نمایندگان محترم در یک چرخش سه فوریتی به نفع مردم سخنوری های انقلابی می کنند. ظاهرا بوی ناامیدی مردم از نمایندگانشان به مشام ایشان رسیده است و انتخابات دوره بعد را بیش از آن که تصور می کنند به خود نزدیک می بینند و برای اینکه کوتاهی دو ساله خود را جبران نمایند دیواری کوتاهتر از دولت ۴ ماهه ندیده اند. در این میان عبدالملکی تنها وزیر کوردستانی این روزها به سیبل مخالفان دولت تبدیل شده است. گویی این چند سال از تمام شهرهای ایران زمین رانت، استخدام فامیلی، امتیازگیری های خاص برای حوزه های انتخابیه استان های خاص در کار نبوده و تنها کوردستانی ها هستند که حضورشان به مشام برخی نمایندگان محترم خوش نمی آید. کوردستانی هایی که مشارکت‌شان در انتخابات رکورددار کشوری است اما عزیزان اینچنین چشم دیدن حضور کوردها را در مراکز قدرت ندارند. دولت آقای رئیسی نسبت به دولت های قبل، جهت گیری های بسیار توسعه یافته تر و وسیع تری در حوزه اقوام و مذاهب از خود نشان داده است و این باعث خوش بینی می شود. البته زمانی میتوانیم به این باور برسیم که اهلیت و شایستگی باید جایگزین " قومیت و وابستگی" شود و میتواند مسیر توسعه را با سرعت بیشتری درنوردند و شاخص های توسعه ای آنها با جهش مواجه شود که در این میان به نابرابری فرصت ها و عدم تناسب مشارکت همگان در قدرت و مدیریت کلان که با مشی نظام و قانون اساسی و آرمانهای انقلاب اسلامی در تضاد است به پایان برسد. حال بیش از هر زمان دیگری اتحاد نمایندگان کوردستان و حمایت از تنها فرزند کوردستان در بدنه دولت ضروری است .
مهران محمدی _ روزنامه‌نگار _
