2
3
4
6

فراموشی یک گنجینه؛ مرگ تدریجی موسیقی فلکور کُردی

سه رأس مثلث فلکور اصیل کُردی منطقه دیواندره ـ یعنی هه‌وتو و سالال، لیلاخ، و هوشار ـ زمانی خاستگاه صداهایی بودند که از دل خاک، از رنج زندگی شبانی، از نبض کوه و دشت و دل سوخته‌ی مردمان، نغمه‌هایی برخاسته از جان می‌سرودند. موسیقی‌ای که نه در استودیو، که در دل طبیعت، با صداقت و عمق، شکل می‌گرفت. هر بیتی که خوانده می‌شد، بر دل می‌نشست؛ چون حاصل تجربه، عشق، مصیبت و امید بود.

این موسیقی تنها "آهنگ" نبود، زبان روح یک قوم بود. روایت‌گر تاریخ نانوشته، عشق‌های ممنوع، سوگ‌ها، نبردها و آدابی که در کتاب‌ها جایی نداشت. اما امروز، این گنجینه‌ی بی‌بدیل، به دلایلی عجیب و تأسف‌بار، در حال محو شدن است. نه‌تنها نسل جدید از آن بی‌خبر است، بلکه حتی نسل میانسال نیز به ندرت صدای آن آوازها را شنیده، یا معنای بیت‌های قدیمی را می‌داند.

چه کسی مقصر است؟
نهادهای فرهنگی؟ بی‌شک.
دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی؟ بی‌تردید.
فرزندان همین خاک که گوشی به نغمه‌ی پدربزرگان خود ندادند؟ بی‌تأسف، آری.

ما در دورانی زندگی می‌کنیم که محتواهای زرد، بی‌ریشه و سطحی، در قالب «ترند» و «ویو» و «لایک»، جای موسیقی اصیل و عمیق را گرفته‌اند. سازهای الکترونیک، جای دوزله و شمشال را پر کرده‌اند، و سلیقه‌ها به سمت پاپ‌های بی‌هویت رفته است. در این وانفسای فرهنگی، هیچ‌کس برای نجات این گنجینه قدمی برنمی‌دارد.

نه ثبت و ضبطی، نه پژوهشی، نه آرشیوی، نه حمایت مادی، نه حتی یک پویش مردمی جدی. این یعنی خودکشی فرهنگی. یعنی بریدن ریشه‌ها. یعنی پاک کردن بخشی از حافظه‌ی جمعی یک ملت.

چه شرم‌آور است که این همه زیبایی و اصالت، به خاطر تنبلی، بی‌برنامگی و بی‌تفاوتی، رو به زوال برود. اگر همین امروز کسی همت نکند، شاید تا ده سال دیگر نه هه‌وتویی باشد که بیت بخواند، نه سالالی که زمزمه‌ای را به خاطر بسپارد، و نه لیلاخی که کودکانش نامی از آوازهای گذشتگان شنیده باشند.

تاریخ، این بی‌تفاوتی را نخواهد بخشید.
فرهنگ، ما را به خاطر خواهد سپرد؛ نه به عنوان نگهبانان اصالت، بلکه به عنوان نسل بی‌هویت فراموش‌کار..

✍️ حسن آقازاده دکتری علوم ارتباطات

 

 

 

 

 

 

 

حامیان ورزش در دیواندره، زیر آفتاب تبعیض مدیرکل ورزش •کردستان• یا مریوان

 آنچه که در تصویر می بینید شهروندان دیواندره‌‌ای و مهمانانی هستند که برای حمایت از تیم فوتبال شهرشان آمده‌اند. فوتبال ورزشی است که اعتبارش به هوادارانش گره خورده است، اما . ..

 روی سخن با حامد جولایی مدیرکل ورزش و جوانان استان کردستان است که در محافل ایشان را مدیرکل ورزش و جوانان شهرستان مریوان خطاب میکنند !!! جناب آقای جولایی استادیوم شهید حسینی را تعطیل و به موزه ورزشکاران تبدیل کنید چرا که سنگ و کلوخ‌ و سیمان های ترک خورده آن نوستالژی شده است !

 جناب آقای جولایی خدمات شما به زادگاهتان مریوان ستودنی و می توان شما را پدر انقلاب ورزشی مریوان نامگذاری کرد و شاید روزی مردم مریوان شما را راهی مجلس کنند، اما نیم نگاهی به شهرستان های دیگر هم داشته باشید

 حال که در هفته دولت، وزیر ورزش را به مریوان می برید این تصویر هواداران فوتبال دیواندره را نیز که بدون سایه‌بان و امکانات ورزشی تمام قد ایستاده‌اند به وزیر نشان دهید چرا که به طور میانگین هر ماه یک مورد خودکشی ثبت کرده‌ایم و بسط دادن مطلب به صلاح نیست!

نوشته شده توسط : مهران محمدی خبرنگار و روزنامه نگار رسانه شار خبر دیواندره
۲۷ مرداد ماه ۱۴۰۱


 پیگیری مطالبات مردم فرهیخته شهر و روستای دیواندره در رسانه مردمی و معتبر سایت شهر دیواندره [ شارخبر ]
www.sharkhabar.ir سایت شار خبر
t.me/divandare_ir   < تلگرام
 instagram.com/divandareh.ir اینستاگرام

 

 

 

 

 گلایه والدین دانش آموزان دیواندره‌ای از اجبار برخی مدارس و نبود نرخ مشخص لباس فرم مدارس

 جمعی از والدین دانش آموزان دیواندره‌ای با ارسال درخواست پیگیری به رسانه سایت شهر دیواندره [ شار خبر ] در خصوص اجبار برخی مدارس به تهیه پارچه خاص لباس فرم دانش آموزان از مراکز مشخص خواستار شفاف سازی، تسهیل موضوع برای والدین و اقشار مختلف از لحاظ اقتصادی و ورود اداره صنعت، معدن و تجارت دیواندره به نرخ گذاری و ابلاغ نرخ مصوب مانند سایر شهر های اطراف شدند .

 نوشته شده توسط : مهران محمدی خبرنگار رسانه شار خبر دیواندره

30 مرداد ماه ۱۴۰۱

 پیگیری مطالبات مردم فرهیخته شهر و روستای دیواندره در رسانه مردمی و معتبر سایت شهر دیواندره [ شارخبر ]
www.sharkhabar.ir سایت شار خبر
t.me/divandare_ir   < تلگرام
 instagram.com/divandareh.ir اینستاگرام

Back to Top

Template Design:Dima Group